Gabinet trychologiczny: Łódź, ul. Narutowicza 12
Poniżej prezentujemy listę najczęściej spotykanych przyczyn wypadania włosów wśród kobiet i mężczyzn. Przyczyny te zmieniają się z zależności od wieku oraz od uwarunkowań w jakich żyjemy. Kolejność wskazana w zestawieniu nie ma charakteru rankingu.
Estrogeny – hormony żeńskie zmniejszają czynności gruczołów łojowych i działają stymulująco na wzrost włosów człowieka. Z kolei mniejsza utrata włosów podczas ciąży oraz zwiększone wypadanie w okresie przekwitania wskazują na udział hormonu pęcherzykowego w zachowaniu prawidłowego owłosienia głowy. Estrogeny sprawiają, że włosy są gęste, mocne, natomiast po porodzie, gdy stężenie estrogenów się zmniejsza, włosy nadmiernie wypadają i są w słabej kondycji. Zaburzona równowaga hormonalna w czasie ciąży i laktacji ma ogromny wpływ na stan włosów. Z kolei androgeny – hormony męskie hamują wzrost włosów na głowie, natomiast pobudzają go poza skórą głowy – zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Relatywny wzrost stosunku androgenów do estrogenów w okresie menopauzy prowadzi do redukcji gęstości włosów na szczycie głowy oraz w okolicy czołowej. Kolejnym problemem, który dotyczy kobiet przede wszystkim w wieku ponemopauzalnym, jest łysienie włókniejące czołowe, pojawiające się w pierwszych 2-12 latach po menopauzie. Jeśli nie ma przeciwskazań po konsultacji ginekologicznej można zastosować hormonalną terapię zastępczą (HTZ), która wpływa korzystnie na włosy i stan skóry. Alterantywą dla HTZ są naturalne środki zawierające fitoestrogeny zbliżone działaniem do kobiecych estrogenów. Można także próbować zastosować dietę, która w najbardziej naturalny sposób uzupełni niedobory kobiecych hormonów, co wpłynie korzystnie na włosy paznokcie i skórę. W okresie menopauzy kobieta powinna uwzględnić w swojej diecie między innymi: brązowy ryż, soję, przetwory owsa czy pszenicy. Kolejną przyczyną nadmiernego wypadania włosów może być nieprawidłowy poziom hormonów tarczycy. W przypadku niedoczynności tarczycy włosy na głowie są szorstkie, suche, kruche oraz stwierdza się łysienie o mechanizmie telogenowym. Z kolei nadczynność tarczycy włosy są jedwabiste i cienkie, może występować łysienie o słabym nasileniu w okolicy czoła lub mające charakter rozlany.
Łysienie pourazowe jest w dużej części związane bezpośrednio z problemami emocjonalnymi lub zaburzeniami psychicznymi chorych. Łysienie spowodowane czynnikami traumatyzującymi to grupa schorzeń, w przypadku których nadmierne wypadanie włosów wywołują czynniki mechaniczne. Zalicza się do nich wypadanie włosów spowodowane naciąganiem (np. koński ogon, używanie wałków, prostowanie włosów), uciskiem oraz trichotillomanię.
Liczne toksyny środowiskowe, substancje chemiczne lub metale mogą powodować zaburzenia w aktywności mieszków włosowych i w konsekwencji nadmierne wypadanie włosów. Dzieje się tak najczęściej w wyniku zatrucia (obciążenia dużymi dawkami tych substancji). Gdy kontakt z toksycznymi substancjami ustaje, włosy odrastają – łysienie spowodowane toksynami nie jest więc trwałe. Bardzo duże narażenie na toksyny środowiskowe może występować na stanowiskach pracy w niektórych gałęziach przemysłu szczególnie w przemyśle metalurgicznym i chemicznym.
Wiele chorób ogólnoustrojowych może być przyczyną nadmiernego wypadania włosów, nawet łysienia. U pacjentów chorych na cukrzycę stwierdza się łysienie o charakterze rozlanym zlokalizowanym w okolicy szczytu głowy i patomechanizmie telogenowym. Wówczas odsetek włosów spoczynkowych jest wyższy od wartości fizjologicznych. W przypadku chorób zakaźnych głównym czynnikiem wywołującym łysienie jest wysokość i czas trwania gorączki. Mechanizm utraty włosów może być trojakiego rodzaju, najczęściej telogenowy. Występuje przede wszystkim po przebyciu duru brzusznego, zapalenia płuc i opon mózgowych, odry, płonicy, gruźlicy, kiły.
Polekowa utrata włosów jest zwykle całkowicie odwracalna i stanowi następstwo toksycznego działania leku na komórki macierzy mieszka włosowego. W wyniku destrukcji mieszka włosowego może wyjątkowo dojść do trwałego wyłysienia. Mechanizm łysienia zależy od rodzaju leku, dawki, całego schematu terapii oraz osobniczej wrażliwości chorego. Chemioterapeutyki hamują podziały mitotyczne w mieszku włosowym dlatego dochodzi do łysienia telogenowego. Ujawnia się ono zazwyczaj po 3 miesiącach od rozpoczęcia terapii i jest związane z przedwczesnym zakończeniem fazy wzrostu włosa. Utrata włosów ustępuje po zakończeniu leczenia przeciwnowotworowego. Proces trwa od 2 – 6 miesięcy, a u niektórych osób włosy zaczynają odrastać już podczas leczenia. Nadmiar witaminy A i β-karotenu mogą być przyczyną łysienia. Leczenie doustnie retinoidami u 20-30% chorych powoduje łysienie. Leki przeciwzakrzepowe i 50% stosujących je chorych powoduję odwracalne łysienie o patomechanizmie telogenowym, które pojawia się 1-12 tygodni po ostatniej dawce. Środki antykoncepcyjne stosowane doustnie – zależne od przewagi komponentu estrogenowego czy gestagenowego – mogą zwiększać utratę włosów, łącznie z wystąpieniem łysienia. Występuje ono w dwóch odmianach i dotyczy około 9% leczonych kobiet. Zwiększone wypadanie włosów w pierwszym przypadku obserwuje się około 3 miesiące po zakończeniu terapii i odpowiada ono klinicznie łysieniu poporodowemu. Związane jest to z dłuższym pozostawaniem włosów w fazie anagenu w czasie ciąży i niestety piorunującym wejściem w połogu w fazę spoczynku. Łysienie związane z androgenicznym działaniem progestagenów występuje w drugim przypadku. W obu odmianach jest to łysienie telogenowe. Pozostałe leki wpływające na gospodarkę hormonalną i odpowiedzialne za rozwój łysienia to: androgeny, steroidy anaboliczne (testosteron oraz nandrolon), antyestrogeny. Wszystkie powodują łysienie androgenowe o klasycznym obrazie klinicznym. Leki stosowane w reumatologii mogą także być odpowiedzialne za łysienie np. sole złota, metotreksat, sulfasalazyna. – Leki u chorych psychiatrycznie czy neurologicznie u 30% pacjentów również mogą powodować łysienie. – W przypadku leków kardiologicznych łysienie polekowe dotyczy zarówno owłosionej skóry głowy, jak i innych okolic. – Do przejściowego łysienia może dojść w przebiegu stosowania środków w terapii schorzeń gruczołu tarczycowego, również syntetyczne hormony tarczycy odpowiadają za nadmierne wypadanie włosów.
Łojotokowe zapalenie skóry głowy – stan zapalny skóry o chronicznym i uporczywym przebiegu, cechujący się typowym złuszczaniem. W ostrych stanach choroby może wpływać niekorzystnie na wygląd włosów oraz powodować ich nadmierne wypadanie.
Łuszczyca – przewlekła, nawrotowa choroba skóry o charakterze zapalno-proliferacyjnym. Łuszczycy skóry owłosionej nie towarzyszą zmiany strukturalne włosów, natomiast można obserwować wypadanie telogenowe. Sporadycznie, w bardzo ciężkich postaciach łuszczycy może dochodzić do łysienia bliznowaciejącego.
Atopowe zapalenie skóry – zapalna choroba skóry gładkiej i owłosionej cechująca się przewlekłym lub nawrotowym charakterem z współtowarzyszącym świądem, często dziedziczona. Włosy pozostają suche, wykazują wzmożoną łamliwość i skłonność do przerzedzania.
Rola czynników genetycznych w rozwoju łysienia androgenowego typu męskiego i żeńskiego została potwierdzona w licznych badaniach. Ryzyko rozwoju łysienia androgenowego wzrasta, jeżeli schorzenie stwierdzono u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Niezbilansowana dieta np. odchudzająca, niskokaloryczna, ubogobiałkowa jest kolejną przyczyną wypadania włosów. Mogą wówczas występować niedobory nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin z grupy B, biotyny, a także składników mineralnych. W celu sprawdzenia poziomu odżywienia organizmu warto wykonać Analizę Pierwiastkową Włosa. Skład mineralny włosów odzwierciedla wiele równowag fizjologicznych organizmu. Na podstawie ilości 29 pierwiastków (w tym 5 pierwiastków toksycznych) i ich wzajemnych proporcji we włosach opisać można charakterystyczne cechy metabolizmu badanej osoby.
Dieta uboga w witaminy i mikroelementy, stres, brak ruchu, szybki tryb życia prowadzą do zachwiania równowagi pierwiastkowej w organizmie. Utrzymujący się przez dłuższy czas stan nadmiarów i niedoborów pierwiastków prowadzi do zaburzeń metabolicznych, które w dalszej perspektywie mogą przyczyniać się do powstawania przewlekłych chorób. Można przeciwdziałać tym tendencjom przez zastosowanie odpowiedniej suplementacji witaminowo – mikroelementowej i diety. Należy poznać dokładne potrzeby swojego organizmu aby dostarczyć mu odpowiednie substancje odżywcze i wyrównać proporcje pierwiastków w organizmie
Stres jest nierozerwalnie związany z naszym życiem i sam w sobie nie jest szkodliwy, to co może nam zaszkodzić to nieumiejętność radzenia sobie ze stresem. Stres to inaczej przeciążenie. Stres jest naturalnym składnikiem życia.
U osób będących w głębokim stresie występuje szereg sygnałów ze strony różnych narządów, które wskazują jednoznacznie na stan przeciążania. Są nimi: wypadanie włosów, ból i napięcie brzucha i pleców, sztywność karku, napięta twarz, zgarbienie agresywność, zamknięcie, niepokój, nerwowość, tiki, nieuzasadnione ruchy, brak pewności siebie, agresywność, jąkanie, zacinanie, tachykardia, podwyższone ciśnienie, zimne dłonie i stopy, uczucie gorąca i zimna, przyspieszone tętno, nieregularny, płytki, przyspieszony oddech, nadmierna potliwość, suchość w ustach, biegunka, nacisk na pęcherz, obstrukcja.
Autor: Marta Kazimierczak, trycholog
SPRAWDŹ JAK UMÓWIĆ SIĘ NA BADANIE TRYCHOLOGICZNE
Blog
Do łysienia dochodzi w wyniku zachwiań równowagi pomiędzy utratą włosów, a ich odrostem. Wypadanie włosów jest procesem fizjologicznym. Dziennie człowiek może tracić 70-100 włosów (liczba ta może podlegać wahaniom indywidualnym). Problem pojawia się wtedy, gdy wypada ich ponad 100 dziennie i trwa to kilka tygodni.
Ulotka do pobrania
Informacja o RODO
Martha Orchis Łódzkie Centrum Trychologii powstało w 2012 roku, jako pierwszy gabinet trychologiczny w Łodzi i jeden z pionierskich gabinetów w Polsce. Tworzy go doświadczona kadra specjalistów różnych dziedzin, którzy zapewniają kompleksowe rozpoznanie problemów skóry głowy, na bazie którego możliwy jest dobór zoptymalizowanej i spersonalizowanej terapii trychologicznej.
Przez ponad 10 lat działalności przeprowadziliśmy tysiące kuracji trychologicznych, a dzięki ich skuteczności od wielu lat cieszymy się nieustającym zaufaniem naszych pacjentów.
Jeżeli szukasz trychologa, który kompleksowo i skutecznie zajmie się Twoim problemem, zgłoś się do naszego gabinetu.
Jeż
ul. Prezydenta Gabriela Narutowicza 12, 90-135 Łódź
+48 888 251 706
recepcja@trychologlodz.pl
NIP: 888-288-83-38
REGON: 10136017
Copyright 2022 | Created by Best Horizons